Kahramanlık-Şiirleri-Mutullah-Tiryaki

Çok değerli köylümüz

Mutullah Tiryaki

Ümraniye Belediyesinin düzenlediği 17. Geleneksel Şiir yarışmasında

MANSİYON ÖDÜLÜ KAZANDI!

Kendisini tebrik ediyor, başarılarının devamını diliyoruz.

ÇALDIRAN ÂŞIKLAR MEYDAN SAVAŞI

Savaştan Önce

Der Hatayi;
Tebriz mekânımdır, Erdebil yolum,
Arab’ı, Acem’i cümlesi kulum,
Kulluktan çıkanın cezası ölüm,
Meramın ne ola, söyle Selim Han!

Bu dağlar ki bil ki bizden sorulur,
Önümüzde niceleri kırılır,
Bütün menzillerden Şah’a varılır,
Meramın ne ola, söyle Selim Han!

Gelme Osmanoğlu, gelme bu ile,
Hasret kalırsın gonceye, güle,
Dönersin kapımda aciz bir kula,
Meramın ne ola, söyle Selim Han!

Eman dersen sana eman vereyim,
Yârelerin çoksa derman vereyim,
Yalnız benden iste, heman vereyim,
Meramın ne ola, söyle Selim Han!

Yolum ki Muhammed(sav), Ali(ra) yoludur,
Han ile sultanlar Şah’ın kuludur,
Bağrımızda açan Tebriz gülüdür,
Meramın ne ola, söyle Selim Han!

Der Selimi;
Er olanlar bu meydandan kaçar mı,
Yiğit kişi ilden ile göçer mi,
Şıh İsmail buncacığın naçar mı,
Başını almaya sana gelirim.

Ey şıh oğlu, ben ki cihan hanıyım,
Osman neslindenim, Oğuz kanıyım,
Cümle mazlumların canda canıyım,
Başını almaya sana gelirim.

Er kisvesi zinhar sana yaraşmaz,
Namert olan pehlivanla güreşmez,
Mert dediğin yiğitlerle uğraşmaz,
Başını almaya sana gelirim.

Yolum dersin, sen ki yoldan çıkmışsın,
Namaz, oruç cümlesini yıkmışsın,
Nice mazlumların kanın dökmüşsün,
Başını almaya sana gelirim.

Tevbe etmez isen hesap sorulur,
Kalemin kırılır, boynun vurulur,
Asıl yiğit bu meydanda görülür,
Başını almaya sana gelirim.

Der Hatayi;
Ne göçerim ne meydandan kaçarım,
Şahlar şahı ulu divan açarım,
Bugün hasat günü, kelle biçerim,
Yiğit isen gir meydana Selim Han.

Bir iş gelir bu deminde başına,
Zehir olur ekmeğine, aşına,
Billah bakmam iki gözün yaşına,
Yiğit isen gir meydana Selim Han.

Özüm bir aslandır Haydar’dan gelme,
Yiğitler şahıyım Hamza(ra)’dan olma,
Elime düşmeden sakın ki ölme,
Yiğit isen gir meydana Selim Han.

Der Selimi;
Yiğit benim, Sultan benim, Han benim,
Şeref benim, hüner benim, şan benim,
Karanlığa doğan güneş, tan benim,
Meydan burda, sen nerdesin İsmail?

Merdim dersin görünmezsin gözüme,
İmdi kulak ver de şu tek sözüme,
Zafer yazılmıştır alın yazıma,
Meydan burda, sen nerdesin İsmail?

Ahdim vardır başın için bilesin,
Vakit varken namazını kılasın,
Eman diler isen, bana gelesin,
Meydan burda, sen nerdesin İsmail?

Şahım dersin ey şıh oğlu, bilirim,
Tasalanma tez üstüne gelirim,
Şol Tebriz’i ellerinden alırım,
Meydan burda, sen nerdesin İsmail?

Savaştan Sonra

Der Hatayi;
Ateş düştü, ordularım yarıldı,
O hengâmda çerilerim kırıldı,
Dört bir yanım Osman ile sarıldı,
Can evimden vurdun beni Selim Han.

Bundan özge meydan olmaz, er olmaz,
Çaldıran’dan daha şedit yer olmaz,
İsmail de kimselere ser olmaz,
Can evimden vurdun beni Selim Han.

Hırs bürüdü gözlerimi, görmedim,
Dava dedim, şol başımı vermedim,
Çaldıran’a senin gibi girmedim,
Can evimden vurdun beni Selim Han.

Hatayi’nin dinmez artık sızısı,
Yazılmış alnıma, Hakk’ın yazısı,
Muzaffer bazısı, mağlup bazısı,
Can evimden vurdun beni Selim Han.

Der Selimi;
Şehadeti arzuladık, olmadı,
Şu dünya ki Süleyman(as)’a kalmadı,
Tebriz bahçesinin gülü solmadı,
Eman verdim, tasalanma İsmail.

Ey Şıh oğlu, Hakk yolunu bulasın,
Oruç tutup, namazını kılasın,
Selim de fanidir, bunu bilesin,
Eman verdim, tasalanma İsmail.

Osmanlıyım yüce divan açarım,
Zalimin bağrına korku saçarım,
Hakk’ın yazısıdır, bir gün göçerim,
Eman verdim, tasalanma İsmail.

Selimi de yansa yansa kül olsa,
Tebriz bahçesinde gonce gül olsa,
Layıkı veçhile Hakk’a kul olsa,
Eman verdim, tasalanma İsmail.

06.07.2021 – Mutullah TİRYAKİ